هیچ لیوانی در زندگی خالی نیست ،
حتی نیمه پر هم نیستند ؛
وقتی چشمها جور دیگر می بینند .
وقتی دوست همه جا حضور دارد،
وقتی لطفش همه جا را پر کرده
آری ... چشمها را باید شست ...
بیایید لیوانها را به کناری بگذاریم ، وقتی دریای رحمتش را کرانه نیست ...
الحمد لله رب العالمین ...
گاهی ماشینی عظیم بخاطر خرابی یا نبود یک قطعه کوچک از کار می افتد ،
امیدوارم کوچک بودن های ظاهری مان ، ما را از اهمیت و مفید بودن خود غافل نکند ...
آری کوچک بودن های مفید و مهم، هیچ کم از بزرگی ندارد.
زنده باد کوچک بودنهای مفید، زنده باد ...
عاشقان خداوند می‌روند تا با این ماه مبارک و آسمانی، وداع نمایند.
اما دل برکندن از نغمه‌های قدسی و زمزمه‌های عارفانه سحری و چشمه‌های جوشان فیض، چه دشوار است.
تنها باید با این امید با این ماه عزیز خداحافظی کرد که فطر سعید، جان بندگان را به نسیم نوازش و پاداش نیایش می‌نوازد و آرامشی جاودانی و خاطری آسوده با به پایان رسیدن این ضیافت الهی در دلهای مومنان زنده می‌دارد.
با به پایان رسیدن این ضیافت الهی فرشتگان خداوند، عابدان زمین را می‌‌نگرند که این ماه عزیز را به عبودیت سرکرده‌اند و اکنون چشم تمنا به دستهای ملکوت دارند تا چشمه‌های روشن فیض را از دلهایشان بجوشاند و نام عاشقان را در جریده بندگان خاص بنگارد.
مولای عابدان و نیایش گران، این زیباترین روح پرستندگی، حضرت امام زین العابدین(ع) در یکی از ادعیه‌ها، با رمضان وداعی جانسوز کرده است وداعی که چون جان مشتاقان سوزنده و تپنده است و چون نام مقدس عشق هماره زنده.
حضرت عاشقانه از مهربانی رمضان و فروغ تابنده آن سخن می‌گوید و در اندوه فراق رمضان اشک می‌ریزد.
بدرود! ای ماه بزرگ خداوند.
ای عید دوستان خدا.
ای ماه آروز و عمل، ای نام بزرگ خداوند، ای ماه دست یافتن به آرزوها،
بدرود ای ماه خدا، که دل‌ها را بر اثر عبادت و بندگی پروردگار نرم و فروتن کردی،
بدرود ای ماه عزیز که گناهانمان را بر اثر آمرزش و عفو خدای بزرگ در این ماه کم کردی،
درود بر تو ای ماه خدا که چه بسیار گناهانمان را که محو کردی و چه بسیار زشتی‌یمان را پوشاندی.
اکنون، این ماه بزرگ، به پایان خود نزدیک شده است.
از ما جدا خواهد شد و تنهایمان می‌گذارد. و باید ما با این ماه وداع گوییم.
وداع با این ماه، وداعی جانکاه و دشوار است و یقیناً اهل رمضان را دچار غم و اندوه می کند.
اهل معنا، در این ماه خیرشان بیشتر شد و کسانی که گرفتار گناه بودند کمتر به گناه آلوده شدند.
اینک باید با ماه مبارکی وداع کنیم که رفتنش برای ما سخت جانکاه و دشوار است و جدایی او از ما غمگین‌مان می‌سازد.
خدا یا این رمضان را آخرین رمضان عمر ما قرار مده.
افسوس که ایام شریف رمضان رفت
سی عید به یک مرتبه از دست جهان رفت
افسوس که سی پاره این ماه مبارک
از دست به یک باره چو اوراق خزان رفت
شد زیر وزبر چون صف مژگان، صف طاعت
شیرازه جمعیت بیداردلان رفت
بی قدری ما چون نشود فاش به عالم
ماهی که شب قدر در او بود نهان رفت
با قامت چون تیر در این معرکه آمد
از بار گنه با قد مانند کمان رفت
بر داشت ز دوش همه کس بار گنه را
چون باد سبک آمد و چون کوه گران رفت
از رفتن یو سف نرود بر دل یعقوب
آن ها که به صائب ز وداع رمضان رفت
.......................
خداوند متعال به بنده خویش فرمود:
آرزو داری که با ملایک هم پرواز شوی؟
عرضه داشت: آری.
فرمود:پس باید به پنج خصلت آراسته شوی:
آنکه در مهرورزی همچون خورشید بی دریغ
در تواضع همچون زمین خاکسار
در سخاوت مانند جویبار روان فیض بخش
در تسلیم و رضا بسان مرده ای بی اراده
و در رازداریهمتای شب تیره پرده دار و رازپوش باشی.
ماهی ها ازتلاطم دریا به خدا شکایت بردند
و چون دریا آرام شد خود را اسیر تور صیادان یافتند.
تلاطم های زندگی حکمتی از جهان هستی است...
پس از خدا بخواهیم دلمان آرام باشد نه اطرافمان......
یک عمر باید بگذرد
تا بفهمی بیشتر غصه هایی که خوردی
نه خوردنی بود نه پوشیدنی،فقط دور ریختنی بود...!
و چقدر دیر می فهمیم که
زنــدگـی همین روزهاییست که
منتظـر گذشتنش هستیم ...!
همیشه بیاد داشته باشیم و فراموش نکنیم.
"مقصد"، همیشه جایى در "انتهاى مسیر" نیست!
"مقصد" لذت بردن از قدمهاییست، که برمى داریم!
خداوند هیچ قفلی را بدون کلیدش خلق نمیکند
و هیچگاه مشکلات را بدون راه حلشان
سر راهتان قرار نمیدهد
به او اعتماد کن
