روزگاری خواهد رسید ....
همچنان که در آغوش دیگری خفته ای ،
به یاد من ...
ستاره ها را خواهی شمرد تا آرام شوی !
دلت هوایم را خواهد کرد ... !
به یاد خواهی آورد باهم بودن هایمان را ...
به یاد خواهی آورد خنده هایم را ...
به یاد خواهی آورد اشک هایم را ...
به یاد خواهی آورد حرف هایم را ...
مطمئنم در آن لحظه در دلت می گویی :
من تو را می خواهم
نشسته ام در انتظار این غبار بی سوار
دریغ کز شبی چنین سپیده سر نمی زند
دل خراب من دگر خراب تر نمی شود
که خنجر غمت ازاین خراب تر نمی زند
گذر گهی است پر ستم که اندرو به غیر غم
یکی صلای آشنا به رهگذر نمـــــی زنـــد...
تورامی خوانم...
ما این را از گذشته به ارث می بریم
وامروز چهره ی شیلی بزرگ شده است
پس از پشت سر نهادن آن همه رنج
به تو نیازمندم ،برادر جوان،خواهرجوان!
به آنچه می گویم گوش فرا دار:
نفرت غیر انسانی راباور ندارم
باورندارم که انسان دشمنی کند،
من برآنم که بادستان تو و من
بادشمن ،رویاروی توانیم شد
ودربرابر مجازاتش خواهیم ایستاد
واین سرزمین را سر شار خواهیم کرد از شادی
لذت بخش و زرین چون خوشه ی گندم
