نیاکان ما از چند هزار سال پیش عقیده داشتند که هر انسان زنده از پنج جزء «تن، جان، روان، وجدان و فروهر (Farvahar)» سرشته شده که پویندگی و بالندگی انسان از کوشش و جوشش آن ها است.

1- تن: همه ی اعضای بدن منهای نیروی زیستن را تن می گویند که پس از مرگ از بین می رود.

2- جان: جان که نیروی زندگانی است، جنبش و کار تن را به همراه می آورد و با مرگ انسان، جان از بین می رود.

3- روان: همه ی اندیشه ها، گفتارها و کردارها از آن سر می زند و اراده و اختیار کامل دارد که راه نیک را برگزیند یا راه بد را.

4- وجدان: بازدارنده ی انسان از کارهای بد است و توبه و ندامت از دلایل وجود وجدان است.

5- فروهر: والاترین گوهر وجودی انسان است که پیش از بدنیا آمدن او وجود داشته و پس از مرگ به عالم ملکوت یعنی همان جایی که به آن تعلق داشته باز می گردد.

فروهر از دو واژه «فره» به معنی جلو، پیش و «وهر» به معنی برنده، کشنده درست شده است. امروزه این نگاره بین زرتشتیان نمایانگر شکل فروهر است و به عنوان نشانواره ی دین زرتشتی بکار می رود. نقش فروهر بر تمام آثار باستانی تخت جمشید و آرامگاه های شاهان هخامنشی (بجز کوروش کبیر) و در بالای همه ی سنگ نوشته ها، به عنوان نماد دولت هخامنشی وجود دارد.

این نگاره که بسیار پر معناست، دارای مفهوم های فلسفی ژرفی است و هر قسمت از نگاره ی فروهر یادآور ارزش و اهمیت فروهر در زندگی است:

- سر: سر فروهر به گونه ی مردی پیر و سالخورده است تا با دیدن آن به یاد آوریم که فروهر مانند بزرگان و افراد پیر که دارای تجربه و دانش فراوانی هستند، ما را راهنمایی می کند.

- دست ها: دست راست فروهر به سوی بالاست از این رو همیشه به اهورامزدا توجه داشته باشیم و او را نیایش کنیم و همچنین بالا بودن دست راست نشان دهنده ی راستی و پیشرفت است.در دست چپ فروهر حلقه ای قرار دارد که بیانگر شیفته بودن دل و جان به اهورامزدا است زیرا دست چپ به قلب نزدیک تر است و همچنین بیانگر عهد و پیمانی است که بین انسان و اهورامزدا بسته می شود و انسان باید همیشه خدای یکتا را ستایش کند و او را ناظر بر کارهای خود بداند. مورخین حلقه های ازدواجی که زن و شوهر به یکدیگر می دهند را برگرفته از همین حلقه می دانند زیرا زن و شوهر با دادن حلقه به یکدیگر، عهد و پیمان می بندند که همیشه به یکدیگر وفادار بمانند.

- بال ها: بال های فروهر باز است. چون با دیدن بال های باز، ذهن انسان متوجه پرواز شده و به یاد می آورد که فروهر او را به سوی پیشرفت و سربلندی راهنمایی می کند. همچنین هر بال خود دارای سه بخش است که نشانه ی دستور جاویدان زرتشت یعنی: اندیشه نیک، گقتار نیک و کردار نیک بوده و ما با دیدن این سه بخش آگاه می شویم که هرگونه پیشرفتی باید از راه درست یعنی به وسیله ی اندیشه و گفتار و کردار نیک انجام شود.

- دایره میان شکل: دایره خطی است منحنی که از هر نقطه ی آن شروع کنیم باز به همان نقطه خواهیم رسید. این دایره در میان فروهر، نشان دهنده ی روزگار بی پایان است. به این معنی که هر عمل و کرداری که در این زندگی (روی دایره) صورت گیرد نتیجه ی آن در همین دنیا به انسان بازمی گردد و اثر آن باقی خواهد ماند و در جهان دیگر روان از پاداش یا جزای آن برخوردار خواهد شد همچنین دایره وسط تن فروهر نشان می دهد که روح ما جاویدان است نه آغاز دارد و نه پایان.

- دامن: دامن فروهر از سه قسمت به وجود آمده که نشانه ی اندیشه و گفتار و کردار بد است. از مشاهده ی این سه بخش درمی یابیم که همواره باید اندیشه و گفتار و کردار بد را به زیر افکنده، پست و زبون سازیم. (همان طور که دامن در زیر قرار دارد).

- دو رشته ی آویخته: این دو رشته نشانه ی سپنتامینو (مینوی خوب) و انگره مینو (مینوی بد) است که همیشه ممکن است در اندیشه ی انسان ظاهر شوند. وظیفه ی هر زرتشتی این است که خوبی را در اندیشه ی خود قرار داده و بدی را از آن دور کند (نیک بیندیشد).

نماد فروهر میگوید:

رو ح انسان قبل از تولد تا به حال وجود داشته و تا وجودش و پس از مرگ نیز ادامه خواهد داشت تا آن قدر رشد کند تا به اتحادی معنوی به خدا برسد.